Dit klinkt misschien erg ingewikkeld, dat is het voor mij in ieder geval ook, ingewikkeld. Maar, ik vind het niet gek dat mensen bv bepaalde werken van Bach als boven de mens verheven beschouwen, als 'goddelijke' muziek die de menselijke ervaring transcendeert, waarin iets verklankt wordt dat onmogelijk te reduceren valt tot een gemoedsgesteldheid gekoppeld aan een wereldse ervaring, gebeurtenis of situatie, dus tot 'pijn' , 'verdriet' , 'verlangen'. Muziek die boven elk sentiment verheven is.
Jezus wat een gelul, maar ik laat het toch staan denk ik, wie zal zich eraan storen, niemand die hier leest en jij moet me maar even vergeven Dagmar
Dat klint inderdaad erg ingewikkeld, maar wie weet heb je wel gelijk, ik heb geen idee.
Geregistreerd op: 20 Aug 2024 Berichten: 179 Woonplaats: Utrechtse Heuvelrug
Geplaatst: 30 Okt 2024 15:59:04 Onderwerp:
Wie zal het zeggen? Ik heb wat klassieke muziek in huis waar ik af en toe en graag wat van beluister, o.a. destijds bij het Kruidvat gekochte cd's. Door een ex-collega ben ik geattendeerd op de Utrechtse Oratoriumvereniging waar ze al jarenlang in het koor zingt. Ik vind dat mooi, zeker ook de combinatie van orkest en koor. Zoals veel klassiek is het grotendeels religieus geïnspireerde muziek maar als agnost kan ik die zeer waarderen. Soms vind ik het verhaal achter die klassieke werken wel interessant en ik luister ook wel graag naar commentaar erover als dat de revue passeert maar vaak geloof ik het eerlijk gezegd wel en geniet ik puur van de muziek. Naast dat ik nog eens live het Requiem van Mozart wil ondergaan ben ik van plan om binnenkort e.e.a. aan uitvoeringen van de Utrechtse Oratoriumvereniging te gaan bezoeken.
Zat net in het topic over de oorlog over Oekraine en moest ineens aan dit liedje denken, heb het altijd een goed nummer gevonden en heb het live horen zingen in 1984 bij zijn concert daar in Ahoy Rotterdam met een stadion vol mensen die allemaal meezongen: Absolutely nothing., vergeet ik nooit.
Het is gewoon een goed nummer.
van onze eigen Simeon ten Holt
Was ooit een docu over dit stuk waarin een jong meisje, 18 ofzo, de bijzondere uitspraak deed "ik ben bang om dood te gaan omdat ik dit dan niet meer kan horen".
En nog veel grotere coryfee op dit gebied en nog altijd onder ons is Philip Glass
Luister eens naar dit deel van Koyaanisqatsi
Als liefhebber van minimale muziek waarvan hierboven enkele voorbeelden staan en waarbij je ook nog zou kunnen kunt denken aan de filmmuziek van Hans Zimmer , bv welke hij componeerde voor Twelve years a Slave:
ben ik ook erg geïnteresseerd geraakt in nog sterker vereenvoudigde klankwerken, die waarbij men op zoek is gegaan naar geluidsfrequenties waar het menselijk oor en gemoed extra ontvankelijk voor zou zijn
Daar vind je op https://www.vice.com/nl/article/muziek-therapie/ een aantal bekende voorbeelden van. Heb daar al veelvuldig het een en ander van uitgeprobeerd maar heb er eigenlijk nog niet enige merkbare invloed van ondergaan, bij geen enkel van de op deze pagina genoemde voorbeelden
Deze man legt daar het een en ander over uit, maar zelf vind ik dat niet zo interessant, want ik zou vooral zelf iets willen ervaren, en die ervaring die blijft steeds uit
Ik heb me hier nooit zo erg in verdiept moet ik zeggen, maar ben er n.a.v. jou bijdrage hier eens een flink aantal gaan luisteren.
Ik merkte dat ik meer heb met de 432 frequentie dan met de 852.
https://youtu.be/eWLVBP3VrO4
Deze vind ik echt heel fijn, het is echt heel moelijk uitleggen waarom precies, het is iets van dat het diep door dringt in mijn hersenen, het zit in elk geval in mijn hoofd, daar dringt het heel diep door. (lijkt wel gebazel haha)
Zelf reageer ik er neutraal op, beleef ik helemaal niets bijzonders dus, maar daarom extra leuk om te weten dat bv deze 432 hertz jou een zekere kalmte geeft (en vast miljoenen anderen gelet op de populariteit van dit soort warmvibrerende tonen op internet ook deugd doet).
Hoe het ene akkoord oplost in het andere, dat is wat mij een emotionele muziekbeleving kan bezorgen, kalmte of verdriet of -wanneer dat 'oplossende' akkoord op zich laat wachten- spanning, een unheimlich gevoel zoals ook opgeroepen kan worden door sus-akkoorden wat vaak in Hitchcock films gebruikt wordt en dan natuurlijk de effecten die verschillende akkoord-opeenvolgingen hebben die geven ook essentieel betekenis aan muziek. Maar 1 constante frequentie...dat laat bij mij een soort gepiep of gesuis achter in mijn hoofd wanneer ik daar lang naar luister
https://www.youtube.com/@ImpliedMusic
Deze man kan heel goed vertellen over de manier waarop muziek werkt, zonder dat je muziek gestudeerd hoeft te hebben, geeft daar ook schitterende voorbeelden bij.
muziek is dan toch iets van variabelen, al zouden het maar octaafverschillen zijn, éen enkele constante klank is gekmakend, letterlijk denk ik wanneer je je er niet aan zou kunnen onttrekken. Als je dat het meest onluidend zou noemen dan kun je als het meest welluidend die momenten in muziek (een muzikale compositie) aanwijzen waarop eerdere, inleidende klanken of harmonieën zich volmaakt oplossen.
Een erg mooi voorbeeld dat keer op keer kippenvel oproept:
bezorgt me ook kippenvel, minstens zoveel en op allerlei momenten, maar niet vanwege rustgevende 'welluidendheid' de apollinische kracht van het voorgaande stuk. Je zou de tegenovergestelde term 'dionysisch' kunnen gebruiken voor deze muziek. De roes tegenover de behaaglijke rust van de harmonie. De weldaad van het warme bad versus het extatische genot van de sloophamer.
De werking van de vertolking van nocturne Op. 15 No. 3 van Chopin zit voor mij in het verhaal eromheen. Jonge knapen die een bruiloft hebben gevierd en op de vooravond van hun vertrek naar Vietnam hun buurtkroeg nog even binnen komen rollen.
De nocturne beluister ik nooit op zichzelf maar in deze scene die ik mogelijk al honderd keer heb afgespeeld om nog weer even ontroerd te raken en de waanzin van oorlog een beetje te voelen kan ik mij geen mooier stukje muziek voorstellen
Jona Lewie - Stop the Cavalry is te doen, maar die tweede die je noemt Chris Rea driving home for christmas: AARRRRGGHHH @!*&%^$, net als Mariah Carey met All I want for Christmass, niet te harden, vooral ook vanwege de herhaling elk jaar opnieuw.
Eigenlijk het enige kerstmisnummertje waarbij ik nog wel de neiging kan voelen mee te neuriën is
Kippenvel van mijn armen tot aan mijn tenen iedere keer weer
Tom Petty speelt License to kill, gecomponeerd door Dylan
al honderd keer bekeken maar verliest niet aan kracht
Spreek jij melodieus of 'zangerig', cq met sterk geprononceerde stembuigingen en accenten? In West-Friesland waar ik opgroeide was dat heel opvallend beetje Woody-Allen achtig om een beetje een idee te geven en ik heb dat echt af moeten leren in Amsterdam waar dat enorm de aandacht trok en ook veel hilariteit wekte
Tijden zijn in GMT + 1 uur Ga naar pagina Vorige1, 2
Pagina 2 van 2
Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen in dit subforum Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum Je mag je berichten niet bewerken in dit subforum Je mag je berichten niet verwijderen in dit subforum Je mag niet stemmen in polls in dit subforum
Wil je ook een eigen gratis forum?
- Direct online
- Gratis je eigen logo
- Filmpjes en video mogelijk!
FAQ
Zoeken
Gebruikersgroepen
Registreren
Profiel
Log in om je privéberichten te bekijken
Inloggen
